syn Rafał
Leszczyński - Wojewoda Bełzki - żona Anna Radzimińska a następnie Katarzyna Pociej
dzieci z Anną Radzymińską:
Teodora Leszczyńska
Aleksandra Leszczyńska
Andrzej Leszczyński
Rafał Leszczyński
Bogusław Leszczyński -
pierwsza żona - Anna Denhoff a nast. Joanna Katarzyna RadziwiłL
(córka Ludwika)
Wcześniej Joanna Katarzyna Radziwiłł poślubiła Jakuba Wejhera (założyciela
Wejherowa) wdowca po Annie Elżbiecie Schaffgotsch
dzieci z Anną Denhoff:
- Jan Przecław Leszczyński
- Rafał Leszczyński - ojciec Stanisława
2.2.2. Anna Elżbieta
Schaffgotsch - ur. 11 lub 1 luty 1622 na zamku w Kamienicy; ślub z Jakubem
Wejherem 28 października 1636 w Ratyzbonie; zm. 8 kwiecień 1650 Człuchów;
Po egzekucji ojca znajdowała się wraz z rodzeństwem w Ołomuńcu. W 1636 roku
przywrócono ją na łono Kościoła Katolickiego.
W związku z tym, że według ówczesnych norm zbliżała się do pełnoletności (miała
14 lat), postanowiono wydać ją za mąż za właściwego wybrańca. Został nim Jakub
Wejher (1609-1657), syn Jana Wejhera, wojewody chełmińskiego w czasach panowania
króla Zygmunta III Wazy. Młody Jakub służył najpierw w armii hiszpańskiej
(Hiszpania należała do Habsburgów), a następnie w armii cesarskiej pod rozkazami
Albrechta Walensteina (tego samego, który zdradził cesarza i przez którego głowę
stracił jego przyszły i niedoszły teść Hans Ulryk Schaffgotsch). Tymczasem w
1629 roku dwudziestoletni Jakub Wejher wrócił do Polski. Brał udział w licznych
wojnach prowadzonych wówczas przez Rzeczypospolitą z Moskwą, Turcją i Szwecją. W
tej ostatniej dowodził twierdzą Puck. Już w czasach króla Władysława IV Wazy
został wysłany do Rzeszy (do Ratyzbony) w 1635 roku, gdzie na początku 1636 roku
poznał swoją przyszłą żonę, mając wówczas 27 lat. Jego wybranka była od niego
młodsza o 13 lat – opowiada Stanisław Firszt, dyrektor Muzeum Przyrodniczego w
Jeleniej Górze.
Ślub odbył się 28 października 1636 roku w Ratyzbonie, w mieście, w którym nieco
ponad rok wcześniej ścięto mieczem ojca panny młodej. Pozostali w Ratyzbonie do
II poł. 1637 roku. W tym czasie cesarz Fryderyk II nadał Jakubowi Wejherowi
tytuł hrabiego Rzeszy. Młodzi wyjechali do Rzeczypospolitej. Anna Elżbieta
Wejher była wtedy przy nadziei. W dniu 12 września 1637 roku znalazła się w
orszaku przyszłej żony króla Władysława IV Wazy, Cecylii Renaty. Królowa jechała
powozem do Warszawy. Towarzyszyły jej inne powozy, w których siedzieli
zaproszeni goście i damy dworu, a wśród nich Anna Elżbieta. Kiedy orszak zbliżył
się do rogatek miasta, obok namiotu króla kazano wypalić z kilkuset muszkietów
na wiwat. To spłoszyło konie i przeraziło wielce wiele osób. Mało brakowało, a
powozy powywracałyby się. W trakcie tego wiwatu Anna Elżbieta poroniła. Jakub
Wejher zabrał młodą żonę na Śląsk do rodziny. Przybyli na zamek Gryf 1 lutego
1638 roku, gdzie hrabiemu zamek przekazał dowódca Kid von Portua. Trzeba
pamiętać, że powodem przybycia tu młodej pary nie była tylko rekonwalescencja
żony, ale także fakt, że Jakub Wejher przejmował w imieniu młodocianych szwagrów
ich dobra rodowe (Krzysztof miał wówczas 15, Hans Ulryk 14, Adam Gotard 11, a
Gotard Franciszek 9 lat). W dniu 4 marca 1638 roku hołd złożył mu Gryfów, dzień
później Mirsk. Przebywali tu do 1641 roku, aż do pełnoletniości Krzysztofa
Leopolda Schaffgotscha, który po szwagrze, za zgodą cesarza Ferdynanda III,
zaczął przejmować i częściowo odzyskiwać dobra rodowe.
- Duży wpływ na karierę Jakuba Wejhera w Rzeczypospolitej miała królowa Cecylia
Renata, córka cesarza Ferdynanda II. Dzięki niej Jakub w 1643 roku został
wojewodą malborskim i starostą w pięciu starostwach. Był także posłem na Sejm
Walny z Prus Królewskich. W 1643 roku założył osadę Nowa Kolonia, która w 1650
roku otrzymała prawa miejskie jako Wejherowo (od nazwiska założyciela, jak
Zamość od Zamojskiego). Dobrodziejką i fundatorką m.in. kościoła w tym mieście
była Anna Elżbieta. Jakub Wejher walczył w wojnie z Chmielnickim w czasach
panowania króla Jana Kazimierza w 1648 roku. W tym też roku urodziła mu się
córka, Cecylia Eleonora (28 października). Imię otrzymała na cześć królowej
Cecylii Renaty. W dniu 11 kwietnia 1650 roku, w wieku 28 lat, zmarła Anna
Elżbieta i została pochowana w kościele w Wejherowie – mówi S. Firszt.
Jakub Wejher, po odbytej żałobie, wziął udział w bitwie pod Beresteczkiem w 1651
roku, a rok później ożenił się ponownie z Joanną Katarzyną Radziwiłłówną, córką
marszałka Wielkiego Księstwa Litewskiego Aleksandra Ludwika Radziwiłła. Z
protekcji szwagra skorzystał brat Anny Elżbiety, Hans Ulryk, który urodził się
19 czerwca 1624 roku na zamku w Kamienicy. Tak jak siostra, po egzekucji ojca
został wywieziony do kolegium jezuitów w Ołomuńcu, gdzie w 1636 roku został
przywrócony na łono Kościoła Katolickiego. Mając 16 lat, w 1640 roku, został
wezwany przez swojego szwagra Jakuba Wejhera na Pomorze. Przy nim uczył się
wojskowego fachu. W 1647 roku na chwilę wrócił do Gryfowa, by spotkać się z
bratem Krzysztofem Leopoldem, a następnie wyjechał do Rzeczypospolitej. Zaczął
robić karierę w wojsku polskim. Brał udział w wojnach z Kozakami i Tatarami.
Dosłużył się stopnia pułkownika (od 1653), a od króla Władysława IV Wazy
otrzymał tytuł szambelana.
- W 1652 roku otrzymał indygenat od sejmu polskiego (uznanie obcego szlachectwa)
pod warunkiem, że osiedli się w Rzeczypospolitej. Będąc już pułkownikiem, służył
pod dowództwem Bogusław Radziwiłła. W wojnie ze Szwecją był komendantem twierdzy
Puck. W dniu 14 stycznia 1653 roku we Wrocławiu zmarł, wcześniej długo
przebywający w Rzeczypospolitej, książę legnicki Jerzy Rudolf (wuj
Schaffgotschów). Na pogrzebie, który odbył się 14 maja, w kondukcie pogrzebowym,
oprócz duchowieństwa, uczniów szkół, szedł książę Jan Christian, brat zmarłego,
postępowali też trzej jego synowie z pierwszego małżeństwa: Jerzy III, Ludwik
IV, Christian (ojciec ostatniego Piasta Jerzego Wilhelma) i dwaj jego synowie z
drugiego małżeństwa: August i Zygmunt oraz dwóch Schaffgotschów: Krzysztof
Leopold i Hans Ulryk. W 1654 roku Hans Ulryk Schaffgotsch wyjechał do Włoch. Tam
też przebywała jego siostrzenica Cecylia Eleonora Wejher. W 1658 roku
trzydziestoletni Hans Ulryk ożenił się z dwudziestoletnią siostrzenicą. Młodzi
wrócili do Rzeczypospolitej i mieszkali w Gdańsku. Tam 2 czerwca 1660 roku zmarł
Hans Ulryk Schaffgotsch, a młoda wdowa wyszła za mąż za hrabiego Maksymiliana
Breinera. Zgoła odmienne losy mieli dwaj pozostali bracia Anny Elżbiety,
Krzysztof Leopold i Gotard Franciszek – podsumowuje Stanisław Firszt.
Zamek Gryf (Gryfów) Mirsko:
Zamek wybudował w XIII wieku książę głogowski Konrad na miejscu dawnego grodu
Bobrzan.
Do końca XIV wieku znajdował się w rękach książąt świdnickich, później króla
czeskiego Wacława IV.
W 1419 roku stał się własnością rodu Schaffgotschów i pozostał w ich rękach do
1798 roku.
W XVI i XVII wieku był powiększany i umacniany, między innymi poprzez dodawanie
attyk do zamku górnego oraz rozbudowę zamku dolnego i bramy wjazdowe.
Dwukrotnie był oblegany przez Szwedów, w 1639 roku zamek obronił się, lecz
zdobyto go 1645 roku. Sto lat później w 1745 roku zajęły go wojska pruskie, a w
roku 1778 był już silną twierdzą.
W 1799 roku został częściowo rozebrany na materiał do budowy folwarku
usytuowanego poniżej zamku. Od tego czasu pozostaje w ruinie.
Obecnie zamek jest własnością prywatną.
2.2.2.1. Jan Ulryk "Semperfrei" von Schaffgotsch, ur. 28 Sierpień 1595; zm. 23
Lipiec 1635; Freiherr von Trachenberg auf Warmbrunn und Greiffenstein
2.2.2.2. Barbara Agnieszka brzeska - Urodzona: 24 Luty 1593 Oława, Dolnośląskie,
Poland (Polska)
Zgon: 24 Lipiec 1631
2.2.2.2.1. Joachim Fryderyk legnicko-brzeski of Brzeg-Oława-Wołów, książę ur. 29
września 1550; zm. 25 Marzec 1602 Brzeg
2.2.2.2.1.1. Jerzy II Wspaniały brzeski, książę ur. 18 Lipiec 1523 Legnica; zm.
7 Maj 1586 Brzeg
2.2.2.2.1.1.1. Fryderyk Legnicki (von Liegnitz-Lüben), II, książę; ur. 12 Luty
1480; zm. 18 września 1547
2.2.2.2.1.1.2. Elżbieta Jagiellonka, Princess of Poland
2.2.2.2.1.1.2.1. Kazimierz IV Jagiellończyk
2.2.2.2.1.1.2.2. Elżbieta Austriaczka
2.2.2.2.1.2. Barbara Brandenburska
2.2.2.2.2. Princess Anna Marie von Anhalt-Zerbst; Anna Maria Anhalcka ur. 13
Czerwiec 1561 Zerbst, Anhalt-Zerbst; zm. 14 Listopad 1605 Brzeg;
Rafał Leszczyński -
żona Anna Jabłonowska
Stanisław Leszczyński
- Król Polski - elektorowie
Ukrywany jest fakt, że doczesne szczątki Stanisława Leszczyńskiego oprócz Nancy,
Wawelu, znajdują się
również w Złotej Kaplicy Katedry Poznańskiej w trumience ze szczątkami
Mieszka i Chrobrego,
złożone tam 5 sierpnia 1814 roku, przy udziale Wojska Polskiego i generała
Michała Sokolnickiego,
który przywiózł je z Nancy.
Czytaj: "Leszczyńscy h. Wieniawa" str. 34
Anna Leszczyńska
Maria Leszczyńska - Królowa Francji
Genelaogia Marii Leszczyńskiej
https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Leszczyńska
Aleksandra
Cecylia Renata poślubiona Krzysztofowi Grzymułtowskiemu
Władysław Leszczyński - Podkomorzy Brzeski, Litewski żonaty ze:
Świętosławą Dunin-Rajecką - 1654; zm. ok. 1662.
Katarzyną Sieniuta - Wojewodzianką Wołyńską
syn Andrzej Leszczyński 1649-1689
córka Anna Konstancja Leszczyńska zamężna za Stanisław Kazimierz Bieniewski h.
Radwan
Zobacz: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Kazimierz_Bieniewski
LINIA STANISŁAWA
LESZCZYŃSKIEGO - KRÓLA (1677-1766)
